Του Κώστα Κυριαζή - Κηπουρού

Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Βοϊράνη», τεύχος 30, έτος 1996

Από την κατοχή και μετέπειτα αρχίζει να αναδεικνύεται το μουσικό ταλέντο του Χρήστου Παπαδόπουλου (Λυτάκη), γιού του Ιωάννη, όπως και του Ιωάννη Δαλακούδη, γιού του Ιορδάνη, οι οποίοι αφού πήραν τα πρώτα τους μαθήματα στην αρμόνικα και στο ακορντεόν από τους αυτοδίδακτους πατεράδες τους, μορφωθήκαν στην συνέχεια μουσικά και για πολλά χρόνια με τα ακορντεόν τους και τα τραγούδια τους, κοσμούσαν τις κοινωνικές εκδηλώσεις και τα γλέντια του χωριού.

Έτος 1956. Επικεφαλής της γαμήλια πομπής, ο Χρήστος Λυτάκης

Μετά την απελευθέρωση από τους Βουλγάρους και επί της εαμικής εποχής, που διήρκησε οκτώ μήνες (Οκτώβριος 1944 μέχρι μέσα του 1945), στο χωριό δημιουργήθηκε πολυμελής ορχήστρα, που διασκέδαζε τους συγχωριανούς και κυρίως τους νέους, σε χοροεσπερίδες και γλέντια που γινόταν με μεγάλη συμμετοχή στο Δημοτικό Σχολείο αλλά και σε σπίτια.

Έτος 1950. Στα ποτάμια με τον Λυτάκη

Έτος 1950. Στις πηγές, με τα όργανα

Την ιδέα και την πρωτοβουλία για την δημιουργία του συγκροτήματος αυτού είχε ο Θεόδωρος Τσαγκάρης, που ήταν ο πρακτικός δάσκαλος. και έπαιζε πάντσο, μαντολίνο, και κιθάρα. Ο Χρήστος Παπαδόπουλος (Λυτάκης) έπαιζε ακορντεόν, ο Αλέκος Αποστολίδης βιολί, ο Αλέξανδρος Καραπερίδης κιθάρα, μαντολίνο και φυσαρμόνικα, ο Πέτρος Ζηλακάκης κιθάρα και ο Γιώργος Μαρτίνης κρουστά.

Οργανωτής και ψυχή της λειτουργίας της ορχήστρας και των εμφανίσεων της, όχι μόνο στο χωριό μας, αλλά και σε γειτονικά χωριά, ήταν ο Παναγιώτης Ελμαζίδης, ως υπεύθυνος της ΕΠΟΝ.

Το ρεπερτόριό τους αποτελούνταν από δημοτικά, αντάρτικα, πατριωτικά και ευρωπαϊκά τραγούδια, που ήταν πολύ γνωστά και αγαπητά μεταξύ των νέων της εποχής εκείνης, οι οποίοι και συμμετείχαν σχεδόν πάντα στις ολονύκτιες Σαββατιάτικες χοροεσπερίδες.

Με νοσταλγία θυμάται εκείνες τις αξέχαστες νύχτες ο Αλέξανδρος Καραπερίδης, τότε που οι νέοι αγωνίζονταν για ιδανικά και αξίες. Και με συγκίνηση σιγοψιθυρίζει τους στίχους ενός γνωστού πατριωτικού χορευτικού τραγουδιού:

«Χέρι με χέρι οι η φωτιά
όλοι μας ενωμένοι
κάτω ο φασισμός παιδιά
η νίκη μας προσμένει»

Στα χρόνια που ακολούθησαν ξεχώρισαν για τις μουσικές τους επιδόσεις, μέσα από την συμμετοχή τους σε γλέντια και κοινωνικές εκδηλώσεις ο Σταύρος Κοκόζης, στο ακορντεόν και μπουζούκι, ο Παντελής Κουρτίδης, ο Κυριάκος Τσακάλογλου, ο Λευτέρης Τοπίτσογλου, ο Νίκος Ψωμιάδης, ο Χαράλαμπος Γραονίδης, ο Γιώργος Μαυρίδης, ο Ηρακλής Δερμετζόγλου και ο Αχιλλέας Μηνάκης στο ακορντεόν, καθώς και ο Γιάννης Αγαθαγγελίδης, στα κρουστά.

Στη δεκαετία του '60, τρεις νέοι του χωριού, ο Στέφανος Μηνάκης, ο Παναγιώτης Τσακάλογλου και ο Χρήστος Τεμίρογλου, έχοντας μουσικές γνώσεις και πάθος με το τραγούδι, κατεβαίνουν στην Αθήνα και φοιτούν στην μουσική σχολή του Δερβενιώτη.

Την εποχή εκείνη κυκλοφορούν από τέσσερες μικρούς δίσκους οι δύο πρώτοι και δύο ο τρίτος που δυστυχώς έμειναν δίχως συνέχεια παρά τα αδιαμφισβήτητα φωνητικά προσόντα που διέθεταν.

Στα χρόνια μας, ξεχωρίζουν για τις μουσικές τους γνώσεις και επιδόσεις ο Σάββας Φυρινίδης και ο Γιάννης Οραφανόπουλος στο μπουζούκι, ο Τάσος Ασλανίδης στο νταούλι, ο Ιωάννης Μαχαιρίδης στα κρουστά και ο Γιώργος Σαχπάζης στο μπουζούκι, κιθάρα και ούτι.

Ίσως στην αναφορά μας αυτή να παραλείψαμε ορισμένους μουσικούς, αυτό όμως δεν έγινε από κάποια σκοπιμότητα. Αν εντοπιστεί η παράλειψή μας αυτή θα συμπληρωθεί σε επόμενα φύλλα.

Κλείνοντας την παρουσίαση των ανθρώπων, που με το μουσικό ταλέντο και την ευαισθησία τους ομόρφυναν και ομορφαίνουν τη ζωή μας. θα θέλαμε να επισημάνουμε την μουσική κατιούσα που εμφανίζεται στο χωριό μας με την πάροδο του χρόνου και να ελπίσουμε ότι στο μέλλον θα ζήσουμε καλλίτερες και πιο ποιοτικές μουσικές μέρες.

• Προηγούμενο
• Επόμενο