Η ιστορία του Ηρώου του χωριού

της Δήμητρας Μαντζιώρη

Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα Βοϊράνη, τεύχος 29, έτος 1996

Αναμνηστική πόζα στο ηρώο, στη δεύτερη θέση του (Για σχόλια, Φωτ. ΣΚΚ-111).

Όλοι μας γνωρίζουμε το άγαλμα που μέχρι και πριν από λίγο καιρό ήταν τοποθετημένο στο χώρο απέναντι από το 1ο Δημοτικό σχολείο. Πόσοι όμως από μας γνωρίζουνε και την ιστορία του;

Η αλήθεια είναι ότι βλέποντάς το κάθε φορά που κατεβαίναμε για να κάνουμε τα ψώνια μας στην αγορά του χωριού, δεν μας περνούσε ποτέ από το μυαλό η σκέψη: "Πότε άραγε δημιουργήθηκε αυτό το μνημείο και από ποιους" και αυτό γιατί τα τόσα χρόνια που στέκει εκεί, έγινε ένα με τους κατοίκους. Έχουμε τόσο πολύ εξοικειωθεί μαζί του που νιώθουμε ότι υπήρχε πάντα.

Πέρα όμως από το συναισθηματικό δεσμό, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε και την ιστορία των μνημείων που έχουμε και αυτό για να είμαστε σε θέση να τα υπερασπίσουμε κάθε φορά που κάποιος ή κάποιοι επιτήδειοι θέλουν να καπηλευτούν την εθνική μας κληρονομιά.

Έτσι και εμείς ορμώμενοι από το παραπάνω σκεπτικό φροντίσαμε να μάθουμε κάποια πράγματα σχετικά με την ιστορία του αγάλματος και σας τα παραθέτουμε παρακάτω.

Την απόφαση δημιουργίας αυτού του μνημείου την πήρανε τα μέλη του νεοσύστατου (για πρώτη φορά) κοινοτικού συμβουλίου του Αγίου Αθανασίου, το έτος 1927.

Με τον τρόπο αυτό θέλανε να απονείμουνε τον ελάχιστο φόρο τιμής στους πεσόντες συμπατριώτες μας στις μάχες υπέρ της ελευθερίας της πατρίδας μας. Αυτή, άλλωστε, η διάθεση εκφράζεται και στην πρόταση που αναγράφεται πάνω στη μαρμάρινη στήλη: "Υπέρ των πεσόντων στους υπέρ της πατρίδος Ελλάδος αγώνες".

Ο χώρος στον οποίο για πρώτη φορά τοποθετήθηκε το άγαλμα, ήταν το κέντρο της παλιάς κοινότητας του χωριού. Την εποχή όμως που η περιοχή μας βρισκόταν υπό την κατοχή των Βουλγάρων, κάποιος Αγιοθανασίτης, που για λόγους ευνόητους δεν αναφέρουμε το όνομά του, "ξήλωσε" το άγαλμα και το έθαψε στην παλιά γκιόλα. Φυσικά επρόκειτο για έναν ακόμη Εφιάλτη σαν αυτούς που κατά καιρούς έκαναν την εμφάνισή τους.

Το 1945 με ενέργειες της τότε κοινοτικής αρχής ξεθάφτηκε το άγαλμα και τοποθετήθηκε στην κεντρική πλατεία.

Το 1955 μεταφέρθηκε επί της οδού Αγίας Παρασκευής δίπλα στο οικόπεδο του κ. Ελμαζίδη Ηλία, στο χώρο της σημερινής παιδικής χαράς.

Επειδή, όμως, η περιοχή εκείνη απείχε από το κέντρο του χωριού, έχουμε νέα μεταφορά του το 1970 στο χώρο που μέχρι και σήμερα φιλοξενούνταν.
Τώρα, εν έτη 1996, το άγαλμα μεταφέρθηκε πριν από λίγο καιρό στο χώρο του 1ου Δημοτικού Σχολείου για λόγους μεγαλύτερης ευρυχωρίας.

Αυτό που πρέπει ν' αναφέρουμε είναι ότι όλες οι μεταφορές του αγάλματος γίνονταν με έξοδα της κοινότητάς μας.

Αυτή λοιπόν είναι σε γενικές γραμμές η ιστορία του αγαπημένου μας μνημείου.

Ευχαριστούμε τον γραμματέα της κοινότητας μας κ. Μιχαηλίδη Κώστα για όλες τις παραπάνω πληροφορίες που μας παρείχε, αφού δυστυχώς δεν υπάρχουν επίσημα σχετικά στοιχεία, καθώς το αρχείο της κοινότητας κάηκε στις 29 Σεπτεμβρίου του 1941 μαζί με την κοινότητα.

• Προηγούμενο

• Πλατεία - Ηρώο - Κοινότητα
• Ιστορία